Daantjes Weblog

Begin dit jaar leek het allemaal goed te gaan. Totdat mijn moeder in het ziekenhuis belande. Waarbij het net weer leek dat we allemaal weer terug bij af zijn. Na vele onderzoeken verder is het inmiddels duidelijk dat het zij ziek was geworden van een inenting tegen Gele Koorts. Maar voor deze diagnose eindelijk op tafel ligt zijn we snel 3 maanden verder. Na dit heeft mijn zus en haar vriend besloten om uit elkaar te gaan. En de persoon met wie mijn moeder een samenwerking verband aanging om de praktijk te draaien haakte af.

Veel deze 'moeilijkheden' heb ik zelf niet direct last. Maar omdat deze gebeurtenissen in mijn directe omgeving afspeelt denk je er wel vaak aan. Toch probeer je verder te leven en alles positief op te pakken. In de praktijk hangt een foto verzameling z'n 8 jaar geleden, die gemaakt waren van de opening van het nieuwe pand destijds. Laatst keek ik daar naar. En daar staan 2 mensen op die te jong zijn gestorven. En een derde ligt al te vroeg op haar sterf bed. In een paar jaar is er eigenlijk veels te veel veranderd.

Na mijn verhuizing hoop ik eindelijk eens in wat stabielere vaarwater te komen. Tot voor kort wist ik niet dat er geluid opnames van crematie toespraken werden gemaakt. Nu mijn moeder eindelijk die CD wilde beluisteren bleek CD speler de schijf niet te kunnen uitlezen. Maar de computer kon de disk wel uitlezen. En ik sluit deze tekst af met een stuk uit ode van Arnolds laatste werkgever.

"Ik ken Arnold nu z'n anderhalf jaar. Vorig jaar Augustus had ik voor eerst met hem een gesprek samen met andere collega. Omdat wij een project leider zochten voor een nieuwe en complexe machine. Ik had direct een hele positieve indruk van Arnold. Hij straalde rust en zelfvertrouwen uit. En ik denk dat we toen de juiste man gevonden hadden. Toen hij eindelijk bij ons kwam werken waren de plannen van de machine van de baan. Maar dat maakte Arnold gelukkig niks uit, veelzijdig dat hij was en flexibel, had hij zoiets van: "dat hij vast een bijdrage kon leveren". En dat was natuurlijk ook gewoon zo. Wat ie deed was zijn oor te luisteren leggen bij de problemen die wij in de organisatie hadden. Hij liet de problemen op zich in werken. Gaf zijn visie hoe het dan verder moest. En dat gaf eigenlijk altijd een positieve draai aan een project. Ik heb zijn kijk en ervaring op de problematiek altijd heel stimulerend gevonden. En dat gold eigenlijk niet alleen voor het werk. Wij zijn een dynamisch en internationaal bedrijf. Dat betekend dat je vaak samen op stap gaat naar leveranciers of klanten. En dan heb je het natuurlijk als je aan het reizen bent of in het hotel zit over meer dingen, dan alleen maar over het werk. En dan leer je ook op andere gebieden de man zijn visie over het leven kennen. ik vond van Arnold veel steun toen vorig jaar mijn vader zelf overleed. En ook wat op je afkomt in de begeleiding en steun die mijn moeder nodig had om alleen verder te moeten. Wat mij daarin bij bleef was zijn visie hoe positief in dingen moest blijven kijken. Dat je problemen niet uit de weg moet gaan, en dat gewoon moet aanpakken. Maar dat je daardoor ook niet mee moet laten bij invloeden. Je moet gewoon blijven genieten."