Het 'wij' gevoel
Bij mijn werkgever is de saamhorigheid onder de colega's door diversen incidenten & personeels wissels tot het ultieme dieptepunt gedaalt. Als je bijvoorbeeld met een lekke band langs de weg staat, en er komt een colega langs dan moet je niet raar staan te kijken als deze naar je zwaait en vooral snel doorrijdt. Iedereen is alleen bezig met zijn werk, er wordt nauwelijks samengewerkt. Of een bedrijf staat of valt, is grotendeels afhankelijk van de interne samenwerking en innovatie. En bij mijn werkgever is er nauwelijks samenwerking en innovatie moet je al helemaal met verrekijker gaan zoeken.
Maar velen menen dat het van 'boven' moet komen. Dus ik kijk naar boven en ik zie een mooi systeem plafont, Dat zal het denk ik toch niet zijn. Ik kijk in de loods naar boven, en zie de onderzijde van het dak, Ik kijk buiten eens naar boven, Mooie blauwe lucht en er vliegt een trauma helicopter over. AH! die komen dus van boven!!
Met het: "van boven" bedoelt m'n de directie. Veel mensen leven in de ilusie dat zij instrukties krijgen en die dan ten uitvoer brengen. Als mensen geen intrukties krijgen dan zullen zij ook helemaal niets uitvoeren. De Directie stelt richtlijnen op waaraan je je werkzaamheden naar uitvoert maar bij problemen val toch als eerste terug op je eigen inlevingsvermogen. Maar zelfs dat ontbreekt bij vele. Bij problemen gaat m'n wachten op 'boven' ze zijn zelfs te lui om 'boven' in te lichten over eventueele problemen. Wij hebben nog net niet de bijbel, koran of het bedrijfshandboek in ons onze hand. Het bedrijfshandboek jewel het bestaat echt.
Dat dit niet werkt mag duidelijk zijn. Dus was Bob op het idee gekomen om gezamalijk de voortuin van het bedrijf op te knappen. met een barbecue als afloop. Dit om de team spirit en het wij gevoel een nieuw leven in te blazen. en ook met het idee dat je met samenwerking, ook iets gezamelijk kunt bereiken.
Nou heb ik zelf een hekel aan tuinieren maar het doel was goed, Dus ik doemee. Er moest : planten geplant worden, een stoepband aangelegt worden en split storten op een op een nog opmaat tesnijden zeil. Anders gaat er onkruit tussen de split groeien.
Ik hield mij bezig met het de stoepband. Wat is dat vervelend werk. Nou weet ik hoe een stratenmaker zich voelt. Tijdens de barbecue was ik bekaf en had ik overal spierpijn. Ik heb 3 dagen lang veel spierpijn gehad en veel last van hooikoorts gehad. Want ondanks ik mij bezig hielt met stoeprand deed ik dit wel tussen bloeiend onkruid.
Maar het resultaat mag er wezen. Ik hoop ook dat signaal wat Bob wilde afgeven ook aangekomen is. Persoonlijk denk ik van niet want ik wat negatieve reackties gehoort over dit initiatief.
|
| | | 
